Capaciteit of coördinatie

Josefine combineert haar rol bij het Amphia met een promotietraject over de coördinatie van ziekenhuis naar nazorg. Recent verscheen haar eerste wetenschappelijke publicatie over bed blocking, een onderwerp met grote impact op de zorgketen.

Waarom heb je gekozen voor dit promotieonderzoek?

‘Eigenlijk is het onderwerp op mijn pad gekomen via Amphia en TMZ. Zij zochten iemand die onderzoek wilde doen naar de uitstroom van patiënten naar nazorg. Toen ik in gesprek kwam met Frits van Merode (professor Zorglogistiek Universiteit Maastricht), raakte ik echt enthousiast. Het sluit goed aan bij mijn werk: ik houd me dagelijks bezig met procesverbetering en capaciteitsvraagstukken. De match was er meteen.’

Waar gaat je onderzoek precies over?

‘Mijn promotie draait om de coördinatie tussen ziekenhuis en ketenpartners: hoe regelen we de overdracht van patiënten die niet naar huis kunnen, maar naar een intramurale vervolgvoorziening moeten, zoals geriatrische revalidatie, ELV-bedden of hospice. Het promotietraject is parttime en duurt daarom naar verwachting in totaal ongeveer acht jaar. Het bestaat uit vier of vijf papers: de eerste paper brengt het probleem in kaart,  de tweede onderzoekt hoe de coördinatie nu verloopt, de derde paper gaat zich waarschijnlijk richten op hoe het beter kan.’

Wat is de kern van je eerste publicatie?

‘We hebben onderzocht hoeveel bedden worden bezet door patiënten die medisch klaar zijn voor ontslag maar die wachten op vervolgzorg en wat de coördinatiestappen daarin zijn. In 2023 ging het in Amphia om 10.851 beddagen die bezet bleven, terwijl de patiënten medisch gezien klaar waren voor ontslag. Dat is ongeveer 6% van de totale ziekenhuiscapaciteit, vergelijkbaar met een afdeling interne geneeskunde die een jaar lang vol ligt met deze patiëntencategorie.

Vaak wordt gedacht dat dit door gebrek aan plekken in de VVT komt, maar ons onderzoek laat zien dat vertraging in het coördinatieproces een minstens zo belangrijke rol speelt. Stappen in het proces starten vaak pas nadat een patiënt ‘ontslagklaar’ is, en door gebrek aan uniformiteit en afstemming lopen er dagen vertraging op, zeker in weekenden.’

Waarom is dit onderwerp zo belangrijk?

‘Bed blocking heeft grote gevolgen voor de hele keten. Het belemmert de instroom van nieuwe patiënten, zorgt voor inefficiënt gebruik van dure ziekenhuisbedden en legt druk op medewerkers. Tegelijk zijn de patiënten waar het om gaat vaak kwetsbaar en hebben ze passende vervolgzorg nodig. Dit onderwerp raakt dus zowel de kwaliteit van zorg als de capaciteit van het systeem.’

Wat zijn je ambities?

‘Het transformatieplan dat hierop voortbouwt heeft als doel om in 2027 15% minder bedblockingdagen te realiseren dan in 2023, dat zijn zo’n 1.638 dagen minder. Dat vraagt om meer dan alleen extra plekken. We werken aan betere aanmeldportalen voor regionaal inzicht, eenduidige opnameregels, een duidelijke governance- en overlegstructuur en een betrouwbare database om data-gedreven te kunnen sturen.’

Hoe kijk je terug op deze eerste publicatie?

‘Het voelt als een echte mijlpaal. Naast mijn twee kinderen heb ik nu ook een ‘wetenschappelijk kindje’, zegt Josefine met een glimlach. ‘Het was een pittig proces met de nodige hobbels, maar ik ben trots dat het gelukt is. Het mooiste vind ik dat betrokken partijen het probleem herkennen en het onderzoek enthousiast ontvangen. Dat motiveert enorm voor de volgende stappen.’